ideas with a backbone
/ Absurd / SURREALISTIc
Animation Comic Banners
Images / illustration
Graphics and video
portfolio
OP RUBBER GEBASSEERD CACTUSSAP
De Magical Mystery Tour van de Beatles werd op korte tijd gedraaid en ingeblikt. Spijtig dat ze dat niet kunnen doen met het coronavirus. Inblikken. Zoals een film of soep. Hey, ik zie de krantekoppen al: “Corona virus ingeblikt op vier dagen tijd, met medewerking van Campbell's, Royco en Knorr.”
Achteraf kunnen ze nog souvenirblikjes verkopen, een speciale uitgave ter herdenking van corona. Voor wie opnieuw wil ziek worden en wil herbeleven zonder reclame zoals “Net Gemist”. Of misschien een blikje voor in een tijdcapsule om in de grond te begraven of in de ruimte schieten voor eventuele kosmische voorbijgangers. Kijk dit was de beschaving van aan de uitvinding van het wiel tot aan Tik Tok, yep dat waren wij. Lucky bastards! Ja en het coronavirus ook, we weten niet echt wat er met ons gebeurd is maar we hebben toch een tijdcapsule En een T-shirt van “I was there, the apocalypse”. Een t-shirt van goed katoen dat lang meegaat, voor wat het waard is.
Er is geen optie om deze planeet terug naar fabrieksinstellingen te zetten daarvoor is het te laat. Wat we er wel kunnen aan doen is er aan sleutelen. Ja, nu gaat iedereen naar de kermis in het Lunapark zijn jetongskes inwisselen voor een sleutelhanger. Dat bedoel ik niet, ik bedoel met sleutelen, alternatieven voor de problemen. Als iedereen meewerkt zijn de wereldproblemen op drie dagen opgelost. Inclusief milieu. Maar ja, da's slecht voor business en politiek. So, go fuck yourself. Eerlijk, ego is dodelijk. I fuck myself with my keyboard & words. Wat een fantastische column, denk ik dan.
DUCT-TAPE GEBRUIKT VOOR BEENBREUK
Tijdens de tweede wereldoorlog was er in Duitsland tijdens de veldslagen een aantal keer een speciaal onbekend fenomeen te waarnemen. Namelijk de grote oranje lichtsigaren in de lucht. Niemand kon echt verklaren wat de oorzaak was of wie er achter zat. De Duitsers dachten dat het de geallieerden waren en vice verca. Nu wat zou het kunnen geweest zijn. Zoiets als het Noorderlicht maar dan het Duitserlicht? Of was het de aansteker van een of andere Generaal die ontplofte terwijl hij Bastenaken binnenreed en een sigaar wou opsteken.
Sindsdien werd het fenomeen niet meer waargenomen, officieel toch niet. Of wel in een nachtclub in Berlijn in Duitsland waar men uw gsm moet afgeven voor je binnenkomt omdat er geen foto's mogen genomen worden in '92. Dat is nieuws op het moment waarvan je nog zal herinneren waar en wanneer je was. Ik was aan het Sjoelbakken op de Vlaamse Kermis. Ik had van mijn vader een pakje chips gekregen en een cola. Een standaard truc om van kinderen af te zijn. Sjoelbakken, chips & cola, repeat... Zo veel keer dat je vliegende sigaren gaat zien van teveel suiker. Hey, ik ben verwant met een nachtclub in Berlijn. Ik ben cool. Ik luister wel niet naar Techno. Maar over vliegende sigaren kunnen we is klappen. Voor de rest: wat er op een Vlaamse Kermis gebeurt blijft op de Vlaamse Kermis. Je moest er maar bij zijn. In mijn vrije tijd doodle ik een beetje, ik teken ventjes en laat mij inspireren door alles wat mij kan inspireren. Een van mijn karakters heb ik “Sjoelbakka” genoemd. Een week later stond er een advocaat van Hollywood voor mijn deur. Get your own Vlaamse Kermis heb ik gezegd.
LEEUW EET RADIO OP EN KRIJGT JOB BIJ PIONEER
Er zijn zo van die zalige momenten in het leven waarin er niets van je gevraagd word. Bij mij duurt die moment al 40 jaar. Nu weet ik eigenlijk niet meer of er buiten de zaligheid nog andere dingen bestaan. Ik zit maar te dragracen met mijn getunede Mustang op het circuit op de dijk van Blankenberge en te paragliden uit de racket van NASA. Misschien moet ik eens iets doen voor het goede doel. Maar het word mij niet gevraagd. Zalig zijn is de boodschap tot de ideeën op zijn. Wat komt er dan? Zalig zijn de doden, wie dood is leeft in het rijk van zaligheid. Maar wat is speleologie in de kelders van een piramide? Ook zalig. Maar dan kom je doden, mummies tegen, die zijn ook zalig. Daar word ook niets van gevraagd. Zelfs geen inkom. En wat kan je nu aan een mummie vragen, hun mond is sowieso afgeplakt. Dát is de truc dus om zalig te kunnen zijn. Je eigen mond afplakken zodat je niet kan antwoorden. Uiteindelijk wordt er dan niets meer van je gevraagd. Zo is het gemakkelijk om zalig te zijn. Nu, mijn mond is niet afgeplakt en toch leef ik zalig. Waarom vragen de mensen mij niets? Misschien ben ik gerelateerd aan een of andere farao. Die mochten ze in die tijd niet aankijken. Maar mijn stamboom gaat niet verder dan Joseph VanDamme uit 1850 en smid uit het platteland. Misschien ben ik een een dode smid. Een Aerosmid.
2DEHANDS VIJS MET EIFFELTOREN AAN VAST BIEDEN.
****DISCLAIMER****Aangezien ik mezelf als 0% racistisch beschouw, geef ik mijzelf de vrijheid om over alles te schrijven. Het stuk hieronder KAN als racistisch beschouwd worden. Dat is niet mijn bedoeling. Het is een fictief stuk met mensen en nonsens als onderwerp.*****
Ik keek onlangs terug naar Pulp Fiction. Ik kreeg ineens goesting in een bosbessentaart of een milkshake. Maar uiteindelijk is het ijscrème geworden. Vanille. En dan doe ik alsof ik Vincent Vega ben als ik mijn ijscrème eet en samen met Uma Thurman een oncomfortabele stilte heb. En dan doe ik alsof ik daar ervaringsdeskundige in ben. De man die in elke situatie raad weet. Ik vraag mij af welke ijscrème smaak Jules (de zwarte) zou nemen. Stel dat die ook vanille smaak zou nemen, zou die zich dan voelen als een verrader? Of zou die zichzelf geruststellen met: " het stukje achter mijn netvlies is ook wit, dus het is ok om vanille ijscrème te eten als zwarte". De tanden & beenderen van zwarte mensen zijn ook wit. Wit van schrik? Dan hebben blanken het serieus vlaggen. Zwarte mensen zijn dus fysiek gezien reeds multicultureel gebouwd. Theoretisch gezien kunnen die overal terecht. China, Rusland, Europa,... Maar stel dat er een buitenaards ras bijkomt dat groen of purper is? Tja, dat valt te zien volgens de kleur van tanden en netvlies. Eigenlijk is dat een domme redenering. Stel dat ik juist spinazie heb gegeten, dan is mijn gebit wat groen. En dan moet ik pistache ijscrème eten. Dat heb ik Popeye nooit zien doen. Maar die heeft olijfje natuurlijk. Maar olijven zijn groen. Nu zit in een doodlopend straatje met mijn filosofie. Na een denksessie aan de denktafel kwam ik tot een conclusie, en een uiteenzetting waarom de theorie niet klopt. Waar maak ik mij druk over? Ik ben gerust gesteld en ik ga slapen. Morgen ga eens zien of er Chuck-Berrytaart bestaat. Indien niet, het patent is reeds voor mij gereserveerd. Er kan natuurlijk onderhandeld worden over de rechten.
MTN SPRAYCANS KRIJGEN VOORRANG IN SUPERMARKT WEGENS ASTMA
Deze ochtend na het rusten van de zintuigen en lichaamsdelen had ik een visioen over een robot die rondwandelt in een tuin waar een graffiti artist aan het werk is.
Ik had al eens gehoord van déjà-vugevoel, selffulfilling prophecy, Pygmalion en Alfred (mijn buurman, fulltime straatfiguur). Maar die laatste had er niets mee te maken met wat later die dag gebeurde. Het was echt. Ík was de graffiti artist die aan het werk was terwijl er een robot rondwandelde in mijn tuin. En het visioen bleek uiteindelijk een motivatie om een plan uit te voeren: JIMI HENDRIX STENCIL TRIBUTE! Ik keek later die dag op het internet en tot mijn verbazing waren er andere graffiti artists die die dag hetzelfde deden. Dat was teveel toeval in een keer. Ik begon op mijn hoede te passen en besloot op onderzoek te gaan en ging terug naar de plek waar de feiten startten: mijn slaapkamer. Ik bestudeerde mijn dreamcatcher boven mijn bed nauwkeurig. Ik trok aan mijn sigaret en wreef over mijn slapen. Ik merkte de kleuren rood, geel, groen en blauw op... Ik legde de link naar het logo van Google. En ik kreeg een ingeving. Zou deze multinational dreamcatchers op de markt gebracht hebben om hun Big Data te kunnen aanvullen via dromen en gedachten. Bestaat er nog een andere informatieoeverdrager dan glasvezel? Of zit de hond van mijn buurman er voor iets tussen. Is die gechipt? En door wie?
Deze zaak was groter dan verwacht. Ik heb besloten om mijn onderzoek te staken. Nadat er na een rommelmarkt voor mijn huis wat rommel werd achtergelaten waaronder een foto van Mr.T. Misschien was het een waarschuwing, een blauwe salopet en een rode shirt van Mr. T.. Twee kleuren als waarschuwing, en pas op als we er nog kleuren moeten bijdoen. They are watching & waiting.